Bijna elke moeder op de wereld is een voorbeeld van toewijding, medeleven, onbaatzuchtigheid en liefde. Het is moeilijk uit te leggen hoe het is om moeder te zijn. Je moet het zelf ervaren om het te begrijpen. Je eigen moeder zal je de onderstaande dingen vast niet hebben verteld, in ieder geval niet alles. Maar dat betekent niet dat ze het niet zo heeft ervaren. Integendeel.
#1 Je maakte haar (vaak) aan het huilen
Ze huilde toen ze erachter kwam dat ze zwanger van je was.
Ze huilde toen je werd geboren.
Ze huilde toen ze je voor het eerst vasthield.
Ze huilde van geluk.
Ze huilde van angst.
Ze huilde omdat ze zich zorgen maakte.
Ze huilde omdat ze zoveel om je geeft.
Ze voelde jouw pijn en jouw blijheid en die deelde ze met je, of je het nu doorhad of niet.
#2 Ze wilde het laatste stukje taart
Maar toen ze jou er verlekkerd naar zag kijken, met je ogen wijd geopend, je mond open en je tongetje er half uit, kon ze het niet over haar hart verkrijgen om dat laatste stukje te nemen. Ze wist dat ze veel blijer zouu zijn wanneer jij jouw buikje ermee zou vullen.
#3 Het deed pijn
Toen je aan haar haren trok.
Toen je haar greep met je handjes en die scherpe nageltjes een kras op haar wang achterlieten.
Toen je haar tijdens de borstvoeding beet.
Toen je in de buik trapte tegen haar ribben.
Je rekte negen maanden lang haar maag uit, zodat je kon groeien. Ook dat deed pijn.
Net als de heftige weeën die ze doorstond toen ze jou op de wereld zette.
#4 Ze was altijd bang
Vanaf het moment dat ze wist dat ze zwanger van je was, heeft ze alles gedaan om je te beschermen. Ze werd jou mama beer. Zij was die vrouw die nee wilde zeggen tegen het buurmeisje dat jou wilde vasthouden en ineenkromp toen dat toch gebeurde. Want niemand kan jou dat veilige gevoel geven als zijzelf.
Haar hart sloeg over bij de eerste stapjes die je zette.
Ze bleef op totdat je ’s nachts thuis kwam en ze stond vroeg op om te zorgen dat je op tijd naar school ging.
Bij elke val of stoot was zij in de buurt.
Ze stond naast je bed wanneer je een nare droom of hoge koorts had. Zij was daar om er zeker van te zijn dat het weer goed met je ging.
#5 Ze weet dat ze niet perfect is
De persoon die de grootste kritiek op haar heeft, is zijzelf. Ze kent al haar imperfecties en soms haatte ze zichzelf dat ze die bezit. Als het om jou gaat, was zij het hardst voor zichzelf. Ze wilde de perfecte moeder zijn en alles goed doen – maar omdat ze een mens is, maakte ze fouten. Waarschijnlijk is ze nog steeds bezig met zichzelf te vergeven. Ze zou willen dat ze de tijd kon terugdraaien en zo dingen anders te doen, maar dat kan ze niet. Dus wees lief voor haar en weet dat wat ze ook deed, ze dacht dat het beste voor jou was.
#6 Ze keek naar je toen je sliep
Ze was soms tot diep in de nacht wakker en dan hoopte ze dat je eindelijk eens in slaap zou vallen. Ze kon haar ogen nauwelijks open houden terwijl ze een slaapliedje voor je zong en ze je smeekte om te slapen. En dan, wanneer je eindelijk sliep, legde ze je in je bedje en vergat ze even haar moeheid als ze keek naar hoe je lag te slapen. En voelde ze op dat moment meer liefde dan ze ooit dacht dat mogelijk was.
#7 Ze droeg je langer dan negen maanden
Dat had je nodig. En wat je nodig had, deed ze. Ze leerde hoe ze je moest dragen terwijl ze je verschoonde. Ze leerde je dragen terwijl ze aan het eten was. En zelfs toen ze sliep, wist ze hoe ze je moest dragen omdat dat soms de enige manier was om je in slaap te krijgen. Haar armen waren moe, haar rug deed pijn, maar toch droeg ze jou omdat je dat nodig had en dicht bij haar wilde zijn.
Ze knuffelde je, hield van je, kuste je en speelde met je. Je voelde je veilig in haar armen; je was gelukkig in haar armen; je wist dat je geliefd was in haar armen, dus ze droeg je, zo vaak en zo lang als nodig was.
#8 Haar hart brak elke keer als je huilde
Er was geen geluid zo zielig als wanneer jij huilde. Er was niets erger dan de tranen te zien rollen over jouw perfecte gezichtje. Ze deed alles om het huilen te stoppen, en wanneer haar dat niet lukte, brak haar hart in duizend stukjes.
#9 Jij stond op de eerste plaats
Wat jij nodig had, moest eerst gebeuren. Dat betekende niet eten, niet douchen en niet slapen. Ze kon een hele dag met je bezig zijn en aan het eind van de dag was er dan geen energie meer over voor haarzelf. Maar de volgende dag, stond ze op en begon het weer van voren af aan. Dat deed ze, omdat jij zoveel voor haar betekende.
#10 Ze zou het zo over doen
Moeder zijn is keihard werken en brengt je soms in situaties dat je denk dat je het bijna niet meer aan kunt. Je huilt, je hebt pijn, je probeert, je faalt, je werkt en je leert. Maar… je ervaart meer vreugde dan je dacht dan mogelijk was en je hart stroomt over van liefde. Ondanks alle pijn, verdriet, gebroken nachten en vroege ochtenden zou je moeder het zo weer doen. Omdat ze zoveel van je houdt. Dus de volgende keer dat je jouw moeder ziet, bedank haar. Laat haar weten dat je van haar houdt. Dat kan ze nooit vaak genoeg horen.
Bron: brightside.me
