Weervrouw Helga zegt dat november een koude maand wordt. Ughhh! Ik voel het zelf ook al een paar dagen aankomen. Wakker worden gaat niet meer zo makkelijk. Dat ging het sowieso al niet, maar nu nog moeilijker. De snooze-stand beschouw ik op die ochtenden als de beste uitvinding ooit. En zonder sjaal ga ik niet meer de deur uit want eenmaal buiten voel ik de wind al aardig snijden. Hoe lekker zijn dan de avonden thuis, met de kaarsen aan, de verwarming op 20 plus, thee, pindarotsjes, een warm dekentje en een fijne film. Bij voorkeur een die zich afspeelt in één van mijn lievelingssteden, New York. Maak kennis met mijn top 3. Al tig keer gezien en steeds weer geniet ik er met volle teugen van.
THE WARRIORS
Met stip op nummer 1. Als klein meisje was ik al gefascineerd door de intro van deze film. Het verlichte reuzenrad, de metro die uit Coney Island vertrok naar The Bronx. Met op de achtergrond muziek die het nog spannender en mysterieuzer maakt. Op het puntje van mijn stoel zat ik te kijken naar hoe de Warriors zich een weg terug vochten naar huis.
Meest memorabele scène: die met de tegen elkaar tikkende bierflesjes. “Warriors, come out to play-ayyyyy”!
ONE FINE DAY
Ook al is het einde van de film in de eerste scène waarin Michelle Pfeiffer en George Clooney samen te zien zijn, te voorspelbaar, het blijft toch heerlijk om te zien hoe het tot dat punt komt. Meest memorabele scene: die laatste in Melanie’s appartement als de kindjes op bed The Wizard of Oz kijken en terwijl de aftiteling loopt, er uitgezoomd wordt. Ik stelde me dan altijd voor hoe het is om in zo’n stad, in zo’n appartement te wonen. En nog steeds by the way.
A BRONX TALE
Een klassieker van de bovenste plank. Kleine Calogero woont in de roerige jaren zestig in The Bronx en is ooggetuige van een moord. Omdat hij de dader, een mafioso uit de buurt, niet verraadt, wordt hij opgenomen in de bende. Tot grote ergernis van zijn vader, een rol van Robert de Niro. Later als tiener worden hij en een Afro-Amerikaans meisje verliefd op elkaar, wat in die tijd absoluut not done was. Meest memorabele scène: die waarin hij zijn lippen stijf op elkaar houdt terwijl hem wordt gevraagd om de dader te identificeren.
