‘Ik heb misschien iemand voor je.’ Het is Naomy Gutierrez, klantmanager Statushouders van Team Entree van gemeente Amsterdam. Ze belt naar aanleiding van mijn brandmail nadat een van de koks van het project Van haring tot halloumi heeft afgezegd.
Haar telefoontje komt op het juiste moment, namelijk net wanneer ik denk dat ik geen geschikte kandidaat meer kan vinden.
Een dag later zitten we met zijn drietjes om de tafel. Naomy, de Ethiopische Lulit en ik. Lulit lacht vriendelijk wanneer we kennismaken. Als ik zeg dat Naomy heeft verteld dat ze lekker kan koken, slaat ze verlegen haar ogen neer. ‘Neeeee. Nee hoor!’ zegt ze en begint weer te glimlachen. Het ijs is gebroken en we maken al snel plannen over de inkopen die we samen zullen gaan doen. We blijken dichtbij elkaar te wonen, dus dat komt goed uit. Ze legt uit wat ze nodig heeft voor de gerechten die ze gaat maken. Wanneer ze zegt dat ze 2 kilo eieren nodig heeft, kijk ik haar en Naomy verschrikt aan. ‘Neeee, geen eieren!’ roept ze. Ze wijst naar haar ogen en veegt ,wederom lachend, onzichtbare tranen weg met haar wijsvinger. ‘Ooooh, uien!’ roepen we in koor. Ik heb zwaar de neiging om te gieren van het lachen, maar realiseer me snel dat dat ongepast is in het Stadsloket.
We nemen afscheid en spreken af dat we elkaar donderdag weer zien. ‘Tot donderdag, insha’Allah’ zegt ze en gaat er vandoor.
Ik kijk haar nog even na. ‘Wat een leuk mens’ zegt Naomy.
Nou en of, helemaal mee eens.
Wil je weten wat Lulit gaat maken volgende week vrijdag? Koop dan een ticket voor de lancering van Van haring tot halloumi: https://www.eventbrite.nl/e/
