En dan ineens besef je dat je de juiste keuze hebt gemaakt

Iedereen heeft hetzelfde aantal uren per dag te besteden. 24 uur en that’s it.
Hoe je zo’n dag indeelt, heeft alles te maken met de prioriteiten die je stelt.
Nu had ik van de week zo’n dag. Een werkdag zonder afspraken, maar met genoeg zaken op mijn to-do-list om mee aan de slag te gaan. Doe ik dat op kantoor, of doe ik dat naast het ziekenhuisbed waar mijn zus ligt voor een periodieke dagopname in verband met reuma. Ik kies voor het laatste. En waarom ook niet. Ik heb maar één zus, en die heeft me nu nodig.
Met een beetje improvisatievermogen tover ik het hoekje bij het raam om tot werkplek. Ik haal mijn laptop en werkmap tevoorschijn en leg mijn telefoon ernaast.
Als ik zie dat ze goed ligt, ga ik aan de slag. We voeren geen ellenlange diepzinnige of anderszins enerverende gesprekken. Alleen al het samen zijn is genoeg om er een fijne dag van te maken.
Soms kijk ik naar haar als ze slaapt en ga ik in gedachten terug naar de tijd dat ze me als klein meisje overal mee naar toe nam. Naar werk, naar de stad om te shoppen of naar een cafeetje om samen op het terras een warme chocomel te drinken. Dat ze zich nu zo ontzettend beroerd voelt door de behandeling doet me verdriet.
Als ik aan het eind van de middag klaar ben om te vertrekken, moet ze nog zo’n 5 uur aan het infuus, en dat maakt weggaan niet makkelijk. Dankbaar voor het feit dat ik hier kon zijn om haar te steunen, geef ik haar een liefdevolle kus en knuffel. Ik trek de deur achter me dicht en kan alleen maar hopen en bidden dat ze zich snel weer beter voelt.
In de bus naar het station vraag ik me af of ik de volgende keer weer deze keuze zal maken.
Het antwoord is kort maar krachtig: absoluut.

Laat een bericht achter

Navigeer