Het resultaat van haar opvoeding is duidelijk zichtbaar in de successen die Hafsa Mahraoui vandaag de dag al heeft bereikt. Met haar 25 jaar is zij een voorbeeld voor haar generatie en de generatie die na haar komt. En ook de ouderen weet ze met haar levenslust, wijsheid en visie te inspireren.
NAKOMERTJE
Hafsa groeide op in een groot gezin met drie broers en drie zussen en was een nakomertje. Haar ouders, vooral haar vader, zijn open minded en lieten haar naar de Kunstmagneetschool gaan. (Een kunstmagneetschool betekent dat er naast het reguliere basisonderwijs in schooluren extra vakken worden gegeven in kunstzinnige culturele vorming. Deze lessen worden gegeven door vakdocenten) “Het was een heel leuke en fijne tijd. We woonden in De Pijp, waar iedereen elkaar kende en de sociale controle groot was. Op school werd veel aandacht besteed aan persoonlijke ontwikkeling en creativiteit. In het weekend kreeg ik Koran-les in de moskee. Mijn vader hechtte toen al veel waarde aan het leven volgens de Koran en pas op de tweede plaats aan de normen en waarden van de Marokkaanse cultuur. Hij was niet iemand die mij iets verbood, maar hij leerde mij al vroeg mijn eigen verantwoordelijkheid te nemen voor de keuzes die ik maakte. Mijn ouders hebben me nooit verplicht om een hoofddoek te dragen. Dat besloot ik zelf, op mijn zevende verjaardag.” Een jonge leeftijd om een dergelijke beslissing te nemen, maar Hafsa wist wat ze deed. Het laatste jaar van de basisschool verhuisde het gezin naar Amsterdam-Oost. Hafsa kwam op een andere school, vanwege de afstand. “Waar mijn eerste school overwegend blank was, werd deze school vooral bezocht door allochtone kinderen. Heel anders maar ik vond er mijn weg. De middelbare school waar ik naar toe ging was Geert Groote College. Ook hier wist ik nog steeds dat ik mijn hoofddoek om wilde houden. Mijn ouders vroegen wel of ik het echt wilde, maar ik was niet om te praten. Ik wist dat het bij mij hoorde en het gaf me ook een gevoel van empowerment. Daarbij had ik geweldige voorbeelden, mijn moeder en mijn zussen.
Op het Geert Groote College merkte ze pas echt dat ze in twee werelden leefde. De wereld van school, met blanke kinderen die in grote huizen met zwembaden woonden, tegenover de wereld van thuis en de buurt, met kinderen uit een mix van culturen die in bovenwoningen woonden en op straat met elkaar speelden. Ik heb altijd het beste uit twee werelden weten te halen en heb er een heel gemengde vrienden- en kennissenkring aan overgehouden en een groot inlevingsvermogen. Voor mij voelt het als een verrijking.” Terugkijkend op haar opvoeding en haar jeugd, kan ze zeggen dat die verrijking ook daar voor geldt. “Ik genoot een vrije opvoeding, de verschillende ervaringen op de twee basisscholen en de vrije middelbare school hebben mij geleerd om vanuit meerdere invalshoeken te kunnen kijken, waardoor ik veel verschillende visies creëerde.
Kennis is pas macht wanneer het overgedragen kan worden
TOEVAL BESTAAT NIET
Na het behalen van haar VWO-diploma begon ze aan de hbo-studie Human Resource Management. Omdat zij eigenlijk verloskundige wilde worden, probeerde zij tussentijds toegelaten te worden tot de verloskundigen-opleiding. “Ik wilde het heel graag. Ik had tijdens stages op de middelbare school ervaring opgedaan in verloskundigepraktijken, haalde alle toelatingstesten, maar kwam uiteindelijk niet door de procedures van de sollicitatiegesprekken. Steeds kreeg ik advies om wat anders te doen, ondanks de praktijkervaring die ik had opgedaan en de testen die ik had gehaald.” Nadat ze na de derde poging was afgewezen, besloot zij om haar studie HRM af te ronden. “Het blijft jammer dat het niet is gelukt, met name omdat er nooit een helder en in mijn ogen eerlijk antwoord is gegeven op de vraag waarom ik werd afgewezen.”
Maar alles gebeurt met een reden, want tijdens haar studie is Hafsa begonnen met het uitzoeken wat haar het beste bevalt. Al tijdens haar middelbare schoolperiode was ze actief als vrijwilliger in verschillende maatschappelijke projecten. Zo kreeg ze verschillende trainingen, zoals debattrainingen, zat als tiener bij Trendspotters, een panel voor jongeren om te discussiëren over maatschappelijke vraagstukken en werd ze voorzitter van het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders Jong (SMN Jong). Dit bleek een uitstekende basis voor haar eigen onderneming die ze twee jaar geleden oprichtte, Your Talented. “Ik word ingehuurd door sociaal-maatschappelijke organisaties en commerciële bedrijven voor diverse opdrachten. Van het verzorgen van social media-trainingen en workshops tot aan het coördineren van de opvang van 0-6 jarige vluchtelingen en het ontwikkelen van persoonlijke ontwikkelingsprocessen in het tienerwerk. “Dit werk geeft mij heel veel energie, is leerzaam en ik kan mijn kennis en educatie overdragen. Kennis is pas macht wanneer het overgedragen kan worden en in de uitvoering is toe te passen. Het geeft voldoening wanneer ik groei zie bij kinderen. Als ze zelfverzekerder zijn en bewuster in het leven staan. En ook wanneer ouders een verandering hebben gezien of winkeliers aangeven dat ze minder last hebben van overlast van de jongeren in de buurt.” Met haar visie op de innovatie van educatie heeft zij eind 2015 de Future Leadership Award gewonnen, welke werd uitgereikt door Stedman Graham en Charles “The NetworKing” Ruffolo. “Een enorme erkenning, wat nog meer bevestigt dat ik op de juiste route zit.”
PERSOONLIJKE GROEI
Zelf heeft ze ook een flinke persoonlijke groei doorgemaakt. Ze heeft veel geleerd van broers en zussen en ook haar vader is een rolmodel voor haar geweest. “Zijn geduld, zijn werkethiek en de manier waarop hij zijn kennis overdraagt zijn voor mij heel waardevol geweest. Ik zou nooit niet kunnen werken, niet kunnen stilzitten. Mijn ouders hebben niet de kans gehad om te studeren, om zich persoonlijk te ontwikkelen, ik daarentegen wel. Dus waarom zou ik niet de mogelijkheden pakken die op mijn pad komen, of zelf kansen creëren?” Deze mentaliteit lijkt een goede basis om later haar droom te realiseren om een school op te richten. Een school die een afspiegeling is van de samenleving, waar elk kind de ruimte krijgt om kind te zijn, om zich te ontplooien, waar ruimte is voor innovatie en het vergroten van ouderbetrokkenheid. Op weg naar een betere samenleving waar het onderwijs de geboorteplek is van een innovatieve gemeenschap.”
