Het leven is…af en toe je hoofd breken over de juiste middelbare schoolkeuze

Het is vakantie. Desondanks wordt er thuis al druk geoefend met de CITO-oefentoetsen. Online, maar ook de oefenboekjes zijn per post gearriveerd. Een spannende tijd, want volgende week begint de CITO-toetsperiode, gevolgd door de open dagen. Waar gaat hij zich aanmelden? Welke scholen gaan we bezoeken? Neef G. Heeft een ‘heel goed advies’: “Zet hem op Marcanti College, net als ik! Dan wordt ie soldaat!” Ik rol met mijn ogen en denk ‘als ik wil dat ie soldaat wordt, meld ik hem wel aan bij de Koninklijke Landmacht.’ “Ik ga wel mee naar die open dag dan.” Nog zo’n fantastisch idee. Nou vriend, geen geblondeerde haar op mijn hoofd die daar nog aan denkt. Vriendin E. doet ook even haar zegje. “Zet hem gewoon in Zuid op school is beter, hoor. Straks wordt ie helemaal verpest op die school.” Wat fijn dat iemand in mijn straatje praat, maar ik realiseer me ook dat niet alleen een ogenschijnlijk beschaafd stadsdeel een garantie is voor een goede en veilige schoolloopbaan. Dit wordt nog een hele kluif, voel ik al. Gelukkig weten we al aardig waar zijn kracht en interesse liggen, nu maar hopen dat hij aangenomen wordt op de school van zijn eerste keus. Voor de zekerheid moeten we toch wat andere opties bekijken en het top 5 lijstje invullen… Al die logge, onpersoonlijke gebouwen met een doolhof van gangen en schoolkantines waar troep wordt verkocht als broodjes frikandel en mexicano’s en allerlei andere snacks waar je aderen van dichtslibben. Vechtpartijtjes op en buiten het schoolplein tussen opgeschoten pubertjes die zich moeten bewijzen. Een compleet andere en nieuwe wereld zal open gaan. Zucht, ik word al moe van de gedachte aan dit alles. En dan heb ik het nog maar even niet over die knoop in mijn maag….En hij? Hij duikt vol goede moed met zijn neus in de oefenboekjes en lijkt eerder klaar te zijn voor die grote stap dan ik.

Laat een bericht achter

Navigeer