De temperatuur stijgt weer in de stad en dat betekent dat je, of je nou wilt of niet, wordt geconfronteerd met bloot. Blote armen, blote benen en blote voeten. In alle maten en vormen en in alle geuren en kleuren. Van roomblanke kipfilets die onder de bovenarm bungelen en vuurrood verbrande schouderbladen tot aan donkere, uitgedroogde scheenbenen met een craquelé-motief. Dan heb je nog de exemplaren met onverzorgde teennagels en een dikke laag eelt op de hielen. Dat erboven een duur designerjurkje gedragen wordt, verandert in mijn ogen weinig aan het hoge ratchet-gehalte.
Vooral op deze dagen gaat mijn persoonlijke voorkeur uit naar de fiets als vervoermiddel. Het openbaar vervoer vermijd ik zoveel mogelijk, helemaal in de spits. Toch kan je ook buiten de drukke uren om in de bus, tram of metro behoorlijk last hebben van onder andere de geur uit muffe mondjes, knoflookmondjes en – ja zelfs in de ochtend – biermondjes. De vraag is of het dan verstandiger is om te staan of te zitten, is moeilijk te beantwoorden. Beide heeft zijn voor- en nadelen. In mijn geval betekent zitten over het algemeen rust en comfort totdat er iemand naast me gaat zitten die net voor een weeshuis heeft gekookt en met allerlei kruiden in de weer is geweest. Als ik echter sta in het OV, loop ik het risico om met mijn voorhoofd tegen een blote oksel te aan te komen, die als ik pech heb ook nog harig en nat is en bovendien stinkt. Of dat vers zweet of oud zweet is, laat ik voor jouw eigen beeldvorming maar even in het midden. En als ik dat oksel-probleem niet heb, is er altijd wel iemand die het nodig vindt om met een rugzak op de rug zich om te draaien en me daarmee bijna K.O. te meppen.
Dan heb je nog de exemplaren met onverzorgde teennagels en een dikke laag eelt op de hielen
Op de fiets heb je gelukkig geen last van zwetende oksels die in de buurt komt, hooguit een dikke manspersoon met een ontblote bilnaad die voor je fietst waardoor een zweempje lichaamsgeur je tegemoet komt. Gewoon snel inhalen, dan ben je ervan af. Simpel. En al fietsend geniet ik toch wel enigszins van andere fietsers. Want dat is best een apart volkje. Fietsers hebben altijd haast en lijken gestresst. En ze schelden veel. Op elkaar, op voetgangers en op automobilisten. Oh ja en op toeristen. Wat begrijpelijk is, aangezien veel toeristen denken dat ze overal kunnen lopen. De smalle straatjes in de Jordaan beschouwen ze als een voetpad. Fietsende toeristen zijn helemaal een ramp. Ze hebben vaak geen idee hoe ze moeten uitwijken of überhaupt moeten remmen. Zouden ze daarom alleen damesfietsen in de verhuur hebben? Zodat de mannen bij een gevaarlijke manoeuvre niet hun kroonjuweeltjes bezeren?
Hoe dan ook, op de fiets of met OV, met stinkende of juist lekker ruikende mensen, het blijft mooi en gezellig in een zomers Amsterdam!
