Gisteravond in de Dirk.
Voor me in de rij rekent een goed uitziende jongeman af.
Als een gier die op haar prooi loert, houdt een van de medewerksters hem op een afstand in de gaten.
De kassière geeft hem met blosjes op de wangen zijn wisselgeld terug.
Ze smelt. Ik zie het.
Terwijl mijn boodschappen worden gescand, wordt het bliksembezoek van deze adonis uitvoerig geëvalueerd.
‘Hmmmmmm…hij is zo spang hè!’
‘Hou oppp! Krijg het gewoon warm van hem.’
‘Hij..is…echt…knap!’
‘Jaa hmmmm… echt hoor. Dat is €7,10 mevrouw’, zegt ze met een dromerige blik in haar ogen.
Ik pin het bedrag en kijk haar glimlachend aan.
‘Je hebt het zeker over die jongen voor me.’
‘Jaa haha sorry hoor, maar hij is echt zó mooi.’
De ‘gier’ gaat nog even door.
‘Hij was pas met zijn vriendin hier, hè. Omg, wat een bitch. Ze keek me echt smerig aan.’
De kassière negeert wat ze zegt en sluit haar kassa.
Ik werp nog een snelle blik op haar en zie aan haar hele houding dat haar avond niet meer stuk kan.
