Een weekverslagje voor het thuisfront
21-28 september 2017
Een week geleden alweer was het dat Mick mij naar Eindhoven Airport bracht en ik het vliegtuig instapte naar Portugal. Het begin van een avontuur zonder eind.
Meerdere mensen blijven mij vragen wat mijn plannen zijn en wat ik hierna ga doen en meer en meer voel ik dat ik alleen maar weet wat ik nu doe. En natuurlijk wat ik heb gedaan.
Wat ik afgelopen week heb beleefd zal ik jullie daarom in grote lijnen vertellen.
De eerste week bracht ik door in Ericeira, een surfersspot ten noorden van Lissabon. Ik bezocht daar Anne-Sophie, een lief vriendinnetje uit mijn studentenstad Wageningen. Zij werkt daar voor twee maandjes in `Margarida´s place´, het leukste guesthouse van Ericeira. Wat het zo leuk maakt? Het is een oude ruïne waar creativiteit vanaf spat en onwijs leuke en lieve mensen komen.
Vanaf moment 1 dat ik er was (twee jaar geleden inmiddels) voelde ik me er gelijk thuis en waande ik me in een sprookje. Afgelopen week hielp ik mee in het guesthouse en kreeg ik de mogelijheid om op donatiebasis massages te geven aan de gasten. Daarnaast genoot ik samen met Anne-Sophie van het heerlijke weer, prachtige zonsondergangen en het zalige eten dat Portugal te bieden heeft.
De dagen vlogen voorbij… ´een dagje helpen op een marktje, een RAKU workshop doen (keramiek maken met een speciale techniek), op een baby’tje passen, opruimen, hier taart bakken en daar drankjes serveren. Zwemmen, op het strand liggen, wat massagetjes geven en als room bij de al zo lekkere appeltaart hebben we woensdag een surfles gekregen van Pepe, de leukste surfleraar die ik kan bedenken.
Nu ben ik in Lissabon en schrijf ik dit met geweldig uitzicht over de rivier, al zittende met mijn rug tegen de koele muren van een kerkje.
Een bijzondere ontmoeting had ik met een Oostenrijkse vrouw, die maar liefst 15 maanden achter elkaar pelgrimstochten gelopen had. Ik mail haar wanneer ik in Santiago aankom. Bijzonder hoe je in zo´n relatief grote stad direct iemand vindt met gelijke interesses en vergelijkbare levenservaringen.
Ik heb mijn Credential (pelgrimspaspoort waarop je bij elke slaapplaats een stempel krijgt) net opgehaald en begin morgen met lopen.
Afgelopen nacht sliep ik en vannacht slaap ik bij Nuno, een aardige student hier in Lissabon waarbij ik couchsurf. Voor degenen die mij hoorde vertellen over de vrouw op couchsurfing die alleen lesbische en bi-seksuele vrouwen host, geen zorgen… Mijn gevoel was er toch niet helemaal goed bij, dus heb ik haar voor vannacht gecancelled.
Deze reis laat ik me puur leiden door gevoel/hart/intuïtie, naar mijn ervaringen, tot nu toe de meest betrouwbare gids die er is. Leuk trouwens dat je dit leest! Ik zal later nog eens wat schrijven over wat ik beleefd heb.
Wat dat zal zijn, daar heb ik nog geen idee van…. Ik ben benieuwd!
Voor nu veel knuffels en liefde,
Liede
