Als oprichter van Humans of Amsterdam, fotografeert en schrijft de Frans-Nederlandse Debra Barraud (27) korte verhalen over mensen in Amsterdam. Willekeurig spreekt ze mensen aan op straat en begint een gesprek. Onlangs heeft ze haar eerste boek uitgebracht. Een 320 pagina’s tellende bundeling van hartverwarmende, verrassende en prachtige foto’s en verhalen. Een gesprek met een inspirerende jongedame met een fascinatie voor het vinden van overeenkomsten tussen mensen en culturen en tegelijkertijd het laten zien van diversiteit. Middels haar blog en haar boek waarin ze verhalen op een persoonlijke manier vastlegt, hoopt ze ervoor te zorgen dat er meer begrip is voor de ander en zijn of haar beweegredenen.
TEL AVIV
“Tot mijn 21e woonde ik in Arnhem en studeerde Cultuur Maatschappelijke Vorming in Nijmegen. Ik ben altijd al maatschappelijk betrokken geweest. Toch was de studie niet de juiste vorm voor mij om me hierin verder in te kunnen ontwikkelen.”
Zes jaar geleden verhuisde zij voor een minor Arabische Taal en cultuur en stage naar Amsterdam. Haar stage was verre van wat ze ervan had verwacht. Dagenlang besteedde ze achter de computer en zo werd het een sleur waar ze onderuit moest komen. Dat dit het begin zou worden van een belangrijk keerpunt in haar leven, had ze op dat moment nog niet door. “Het tweede deel van mijn stage zou ik in het buitenland lopen. Maar omdat het eerste deel zo verschrikkelijk was, ben ik eerder gestopt en is het mij gelukt om eerder naar het buitenland te gaan. Na twee maanden was ik weg.”
Ze vertrok naar Tel Aviv, Israël. Omdat ze zelf een mix is van culturen, heeft ze altijd al interesse gehad in culturele diversiteit. “Ik zoek graag de dialoog op en kijk altijd hoe er verbinding gemaakt kan worden tussen mensen en culturen. Men ziet vaak niet dat er veel overeenkomsten zijn en kijken alleen naar de verschillen. Ik denk dat door verhalen te vertellen mensen meer empathie en begrip voor elkaar krijgen en op deze manier ook verschillen kunnen accepteren en omarmen.
Israël is een land in conflict en was daarom voor mij een goede plaats om mijn stage bij een cultureel centrum te gebruiken en hiermee aan de slag te gaan. Ik organiseerde bijeenkomsten waarin we verschillende mensen bij elkaar brachten, zoals bedoeïenen, Arabieren, religieuze en niet-religieuze mensen. Van een politieke insteek was geen sprake. Ik wilde het juist de persoonlijke kant benadrukken. Hier ontstond mijn liefde voor het vertellen en delen van verhalen. Ik zag hoe mooi het kon zijn om bij elkaar te komen en op zoek te gaan naar wat ons verbindt.”
Ik zoek graag de dialoog op en kijk altijd hoe er verbinding gemaakt kan worden tussen mensen en culturen
HUMANS OF AMSTERDAM
Tijdens haar stageperiode in Israël ontdekte zij Humans of Tel Aviv en dit inspireerde haar om Humans of Amsterdam op te zetten. Ze legde een domeinnaam vast en kort na haar terugkomst in Nederland ging ze aan de slag, terwijl ze bezig was met haar eindscriptie.
Hoewel ze geen opleiding heeft gedaan richting fotografie of journalistiek, heeft het haar er niet van weerhouden om alles in eigen hand te houden. “Voor het grootste deel ga ik zelf de straat op en benader mensen. De meeste mensen reageren positief en hebben een open houding. Ik hou van die unieke momenten die vastgelegd worden.” Van al die al die ontmoetingen blijven haar altijd wel een aantal bij. “Ik ontmoette een man in het Rijksmuseum die net zijn vrouw had verloren. Het was de eerste keer dat hij zonder zijn vrouw naar erop uit was gegaan. Het was druk in het museum en omdat hij zelf ongeduldig is, vertelde hij dat hij de stem van zijn vrouw in zijn hoofd hoorde die hem zei dat hij zich niet druk moest maken om die vijf minuten dat hij langer in de rij stond.”
Vele verhalen en foto’s zijn nu gepubliceerd in het boek Humans of Amsterdam. “Vorig jaar had ik al zo’n 30 uitgeverijen aangeschreven en meer dan de helft nam niet eens de moeite om te reageren op mijn mail.” Toch liet ze zich daardoor niet uit het veld slaan. “Ik weet wat de waarde is van mijn product, ik geloof erin.” Uiteindelijk was het National Geographic die met haar in zee is gegaan en heeft ze recent in de Amsterdamse boekhandel Scheltema een boekpresentatie mogen doen. “Dat was echt overweldigend. Wel 250 mensen waren aanwezig. Voor mij en mijn boek. Ik kan het af en toe nog niet geloven.”
CREATIEVE VRIJHEID
Specifieke doelen heeft ze niet gesteld voor de toekomst. “Ik laat het graag open. Kan heel slecht tegen plannen. Ik vind het belangrijk dat ik mijn vrijheid behoud. Zodra ik ga plannen ga ik het afbakenen. Daarom heb ik ook moeite met regels, zoals op school. Dat is dodelijk voor de creativiteit.”
Ze houdt graag ruimte voor spontane ideeën. “Er was een vrouw die jassen verzamelde voor vluchtelingen. Dat vond ik zo’n goed initiatief dat ik een fundraising ben gestart en zo haalden we binnen korte tijd meer dan €5000 op. Juist door dit soort ongeplande acties kunnen de mooiste dingen gebeuren. Zeker met zo’n krachtig medium als internet.
Het zou mooi zijn wanneer mensen minder het initiatief leggen bij organisaties, maar zelf uit maatschappelijke betrokkenheid gaan handelen.”
De afgelopen jaren heeft zij veel gezien en meegemaakt. “Ik heb geconcludeerd dat iedereen gelijk is en zijn of haar eigen waarde heeft. We zijn als persoon slechts een nietig onderdeel van het universum en daarom zou men zich niet beter, belangrijker of meer waard dan de ander moeten voelen. Laten we houden van die mix van culturen in Nederland. Die verscheidenheid is nu eenmaal de realiteit en de afspiegeling van de maatschappij waarin we leven.”
Het boek Humans of Amsterdam is o.a. te koop bij De Bijenkorf, Boekhandel Scheltema en bol.com
Foto’s: Omri Raviv