Iedereen kent wel het gezegde ‘de beste stuurlui staan aan wal’. Die vlieger gaat echter niet op voor Supperclub Cruise. Joeri Salet (24) begon ooit met een bijbaan als afwasser in een restaurant in Amersfoort, de stad waar hij geboren en getogen is. Nu, tien jaar later, is hij mede-eigenaar van Supperclub Cruise. Het resultaat van groot dromen, hard werken, opofferingen maken en slim zaken doen.
Als kind hadden zijn ouders nogal wat te stellen met Joeri. ‘Laten we het erop houden dat ik geen lieverdje was.’ Desondanks rondde hij zijn mavo af en vervolgde zijn schoolloopbaan aan het mbo, een sprintopleiding richting Recreatie en Hospitality. ‘Op mijn 14e droomde ik al groot. Ik had allerlei concepten in mijn hoofd, die ik ooit verder zou gaan ontwikkelen. Van een paintballcentrum tot een broodjeszaak, je kon het zo debiel niet bedenken. Mijn eerste bijbaantje was als afwasser in een restaurant. Het was hard werken en als het niet goed genoeg was, werd je aangepakt en die manier werkte voor mij. Tegenwoordig is het allemaal softer. Ook verbaast het me hoe snel jongeren nu opgeven. Als het even niet gaat, dan zijn ze weg.’ Later werkte hij in een ander restaurant. ‘Ik blufte dat ik ervaring had in de bediening. Meteen de eerste avond ging het goed mis. Ik kreeg een “wijk” van vijf tafels. Ik wist eerst niet eens wat een wijk was, en ik maar bluffen dat het wel goed zou komen. Niet dus. Ik denk dat geen enkele bestelling zijn tafel heeft gehaald. Volgens mij wist de manager niet wat hem overkwam.’
Echter wanneer iemand tegen Joeri zegt dat het hem niet gaat lukken, is dat voor hem alleen maar meer motivatie om te laten zien dat hij het wel kan. En dat deed hij. De manager zag potentie en Joeri werkte zich op tot floormanager van het restaurant. ‘Dat hij mij alsnog een kans heeft gegeven, is nog altijd een raadsel voor me.’
Op zijn 17e ging hij op zichzelf wonen. ‘Dat was voor iedereen het beste. Ik bleef wel in Amersfoort, maar niet lang erna kon ik in Utrecht aan de slag.’ Hij verhuisde naar de Domstad, met inmiddels zijn mbo-diploma op zak. Hij begon aan de hbo-studie Eventmanagement en nam nog een bijbaan in een biercafé als barman. Totaal onverwacht haalde hij zijn propedeuse. ‘Ik wist het niet eens, maar ik bleek één van de twaalf studenten te zijn die zijn propedeuse had gehaald. Ik had mijn ouders niet eens uitgenodigd voor de uitreiking. Stond ik daar voor al die mensen….’
Ik ben sterk in het zien van opportunities en het verbinden van mensen en partijen
Die zomer vertrok hij voor zes weken naar Griekenland. Hij had het idee om cocktailbars te leveren aan festivals en dacht dat het een goed plan was om eerst via de European Bartender School een cursus te volgen. ‘Tijdens mijn eerste week kwam ik erachter dat het concept allang bestond…typisch iets voor mij. Uiteindelijk werden het zes gezellige feestweken…’ Tijdens zijn studie ging hij aan de slag bij Canvas aan de Wibautstraat, maar zocht een nieuwe uitdaging. ‘Ik ontmoette Isabelle, destijds manager bij Supperclub en is daar nu, met recht, creative director. Het klikte meteen en niet veel later bedachten we het concept “Kerk”.’ Eenmaal beland in het netwerk van Supperclub startte hij als barman om het binnen vier maanden te schoppen tot barhoofd en manager. ‘Er was veel ruimte voor ontwikkeling. Eén ding miste ik echter. Een goede programmeur. Ik besloot een brief te sturen naar de directie met daarin mijn pleidooi voor het aanstellen van een programmeur en een aantal aanbevelingen van, in mijn optiek, goede programmeurs. Vervolgens werd aan mij voorgesteld of ik programmeur wilde worden en zo bleek de brief met het pleidooi mijn eigen sollicitatiebrief te zijn. Ik zag het als een kans en pakte die.’ Na een paar flinke aanpassingen, waaronder het beëindigen van samenwerkingen, begon het te lopen als een trein. ‘Ik kon er goed mijn ei in kwijt. Ik ben sterk in het zien van opportunities en het verbinden van mensen en partijen.’
‘Supperclub Cruise kende ik eigenlijk niet. Mick, een collega met wie ik ook samen evenementen heb georganiseerd, informeerde mij erover en ik was op slag verliefd. Hoezo kende ik deze boot niet? Nieuwe ideeën borrelden in mij op en met Bert van der Leden, eigenaar van IQ Creative, de horecagroep waar Supperclub Cruise onderdeel van is, sloot ik een deal om daar evenementen te organiseren. Met groot succes overigens. Het werden zo’n twaalf events, die alle zo goed als uitverkocht waren.’ Dat het een succes was, was Bert ook opgevallen en deed Joeri het voorstel om mede-eigenaar te worden. Na vele pittige onderhandelingen is hij sinds deze zomer voor de helft eigenaar van Supperclub Cruise.
Choose your battles. Soms moet je de kleintjes verliezen om een grote te kunnen pakken
Zijn studie heeft hij niet meer afgerond. ‘Mijns insziens was ik uitgeleerd. Nu is het vooral hard werken en veel investeren. Rijk ben ik er nog niet van geworden. Sowieso zal je dat aan mijn uiterlijk niet snel zien. Ik geef niet om materiële zaken. Ik woon niet in een kast van een huis, loop gewoon in kleding van H&M, heb geen dure klok om mijn pols en ik rijd geen auto of scooter. Sterker nog, ik heb niet eens een rijbewijs. Ik spendeer liever mijn geld en de beperkte vrije tijd die ik heb aan lekker eten samen met mijn vriendin of goede vrienden.’
Het ondernemen geeft hem energie. De weg er naartoe was een ander verhaal. ‘Die weg ging zeker niet zonder slag of stoot. Choose your battles, dat is wat ik ervan heb geleerd. Soms moet je de kleintjes verliezen om een grote te kunnen pakken. Naast hard werken om te komen waar ik nu ben, werd het me door een aantal mensen ook gegund.’ Doel is nu om Supperclub Cruise weer goed op de kaart te zetten. Na een grondige verbouwing van het benedendek en een grandioze heropening een aantal weken geleden, ziet de toekomst er goed uit. ‘We hebben een mooie programmering en fijne samenwerkingen, dus ik heb er alle vertrouwen in.’
