Els Roelandt (37), is moeder Xavi (11) en werkt sinds twee jaar als cabin attendant bij KLM sinds juni 2014, nadat ze in de 14 jaar ervoor ook al in de luchtvaart heeft gewerkt, als grondstewardess bij Martinair en KLM Cityhopper. In dit interview deelt zij haar reiservaringen met ons, vertelt ze over hoe zij het gemis van haar zoon wat draaglijker maakt en wat ze het liefste doet wanneer ze zelf vakantie heeft.
RIJKDOM
Zo’n 50 keer per jaar vliegt Els naar het buitenland, gemiddeld ongeveer drie keer per maand en ze geniet daar met volle teugen van. “Wat mijn baan zo leuk maakt, is het contact met zoveel verschillende mensen, culturen en landen. Maar ook het werken met collega’s die je niet kent behalve dat je samen hetzelfde product wilt afleveren. Wij hebben bij KLM 9000 cabin attendants werken dus de kans is erg groot dat je een vlucht hebt met collega’s waar je nog nooit eerder mee gevlogen hebt. Maar elke vlucht weer lopen wij na een korte briefing met elkaar naar de gate als één grote familie. Vaak weten collega’s in korte tijd meer over je dan vrienden die je reeds enkele jaren kent. Je bent op elkaar aangewezen want je bent ver van huis. Elke reis is weer bijzonder, het verhaal van passagiers, de landen die ik bezoek met hun verschillende culturen, natuur en ook weer het verhaal van de bewoners op bestemming. Het is zó onbetaalbaar om dit te mogen mee maken en om het ook nog eens mijn werk te mogen noemen. Want zo voelt het niet. Reizen is voor mij mijn grootste rijkdom!”
Hoewel er tijd is om meer te zien van een land, heeft zij niet altijd de energie vanwege een lange vlucht of heeft ze minder de behoefte omdat ze al eerder het land heeft bezocht. ”Toch probeer ik altijd alles uit mijn bezoek te halen. De dag dat ik slaagde voor mijn cursus heb ik een camera gekregen en ga sindsdien niet meer zonder camera op stap. De meest prachtige plaatjes komen voorbij en ik wil dit vast leggen zodat ik er altijd aan herinnerd kan worden hoe rijk ik ben met alle reiservaringen.”
IN HET GEHEUGEN GEGRIFT
Met enthousiasme begint zij te vertellen over haar mooiste reiservaringen tot nu toe. “Tijdens mijn eerste bezoek aan Johannesburg ben ik op safari gegaan en heb ik overnacht in de meest fantastische lodge “Jaci’s” in een wildpark genaamd Madikwe Reserve, ten noorden van Johannesburg tegen de grens van Botswana. Wakker worden in de meest ongerepte natuur in een boomhuis, tussen de wildlife! Ik heb The Big 5 mogen zien en dan bedoel ik echt mogen zien want niets is vanzelfsprekend tijdens een safari. De beesten komen niet op commando zoals in de dierentuin. Na een game drive genieten van de meest prachtige sunset met een Zuidafrikaans wijntje en daarna dineren bij het kampvuur. Wat wil een mens nog meer.”
Logeren bij Indianen en varen bij de San Blas eilanden een archipel van 357 eilanden voor de kust van Panama was nog zo’n fantastische reiservaring. “Adembenemend mooi! Bounty na bounty na bounty, onbewoonde eilandjes met één of twee palmbomen, een azuurblauwe zee en de meest prachtige vissen en dolfijnen die om je heen zwemmen. Dat soort reizen staat forever in je geheugen gegrift.”
Het meest indrukwekkend was de reis naar Rwanda. “In Kigali bezocht ik het Genocide Memorial Centre en dat is mijn meest verdrietige en mensonterende ervaring geweest. De geschiedenis van het land en wat er is gebeurd met de Tutsi’s en de Hutu’s. Ook heb ik Hotel Rwanda bezocht, uit de gelijknamige film. Dat was in één woord heftig.”
Paramaribo, Suriname staat op haar lijst van de plekken die ze nog wil bezoeken. “Met stip op 1. De mensen, het eten, de jungle en natuurlijk Parbo bier. Ik wil het allemaal beleven.”
Al met al ben ik een bevoorrecht en gelukkig mens
LANG LEVE HET INTERNET
Nadeel van al dat reizen is dat ze haar zoon Xavi vaak moet missen. “Het is niet altijd makkelijk om aan de andere kant van de wereld te zitten zonder Xavi, maar gelukkig hebben we tegenwoordig meer dan genoeg social media om het contact goed te onderhouden. En als ik met hem aan het facetimen ben, is het echt alsof hij tegenover mij zit, zo dichtbij. Ook weet ik dat hij in goede handen is bij zijn vader en mijn moeder, als ik weg ben en dat moet ook want anders heb je geen rust op de route. Loslaten en vertrouwen op je thuisfront zijn hierin de sleutelwoorden. Daarnaast mis je ook vaak partijtjes, verjaardagen of feestdagen omdat je er niet altijd bij kan zijn zoals de meeste mensen die dan vrij zijn. Het enige wat ik absoluut niet mis als ik weg ben is de dagelijkse sleur!” Na een lange reis moet zij eerst acclimatiseren. “Zoveel indrukken, de crew waar je zo intens mee bent omgegaan en ook weer afscheid van neemt, een paar honderd passagiers, ieder met zijn eigen verhaal en de ervaringen van de bestemming. Het is echt fijn thuiskomen als ik Xavi weer zie. Graag spreek ik s’middags even af met een vriendin, vriend of mijn moeder om mijn mooie ervaringen weer te mogen delen onder het genot van een flesje wijn dat ik heb meegenomen uit bijvoorbeeld Zuid Afrika, Argentinie en Chili.”
HOME SWEET HOME
Haar huis in het prachtige Noordhollandse Bergen waar ze met haar zoon woont, hoeft ze niet uit als ze zelf vakantie heeft. “We wonen dicht bij het strand, bos en duinen. Ik fiets graag naar het strand met Xavi, vrienden of alleen met een heerlijk boek in mijn tas. En dan ’s avonds een hapje eten bij één van de vele tentjes die Bergen rijk is.” Wil ze even niet vliegen, dan pakt ze haar Golf cabrio en rijdt ze naar Frankrijk waaraan ze heel erg verknocht is. “Als Belgische ben ik een geboren Bourgondiër en geniet ik enorm van alles wat Frankrijk te bieden heeft. Het overheerlijk eten, de lokale markten en het klimaat. En ook Parijs heeft mijn hart gestolen. Zodra ik de grens over ga bij België ben ik al gelukkig! Al met al ik ben een bevoorrecht en gelukkig mens!”