De ochtendzon straalt voorzichtig door de takken van de bomen die de vijver omringen, zoals de bierblikjes een cirkel vormen om de dakloze die op een bankje zijn roes ligt uit te slapen. In het midden van de vijver kijkt een reiger stoïcijns voor zich uit. Langzaam strekt hij zijn nek voordat hij aanstalten maakt om op te stijgen richting de strakblauwe hemel. Zachte rimpels vormen zich in het water na zijn geruisloze vertrek en laten de verwelkte waterlelies lichtjes schommelen. Het is bijna sprookjesachtig hoe de vijver erbij ligt; prachtig, als een levend schilderij van Monet.
– Westerpark
