Het is niet eens heel warm, maar vriendin D. komt gekleed in een haltertopje op een paar fantastische jeans en hippe witte enkellaarsjes. Terwijl we naar het restaurant lopen voor een business & pleasure sessie hoor ik haar klagen. ‘God ik heb het zo heet, heb last van opvliegers!’ We zijn allebei in de 40 en hebben zwaar het idee dat de eerste symptomen van de overgang zich aandoen. Of we niet wat jong zijn, is niet im frage, we zijn wel klaar met baby’s, alleen die toeters en bellen die gepaard gaan met de overgang is vervelend. Een paar krijsende kinderen rennen door het restaurant en aan onze blikken is duidelijk af te lezen dat we inderdaad geen behoefte hebben aan nog een kleintje in huis. Leuk hoor, om het zo bij anderen te zien, maar mijn eierstokken beginnen niet bepaald te rammelen. Integendeel, ze zijn angstvallig stil de laatste tijd.
Ik kan rondom mijn menstruatie de straat niet meer op zonder zonnebril, moet ik bekennen. Weer of geen weer, die grote donkere bril zet ik op mijn neus, want zonder kan ik het daglicht niet weerstaan. Mijn zoon Moos was het ook al opgevallen. ‘Mam, je lijkt Dracula wel, die kan ook niet tegen daglicht.’ Dank je, kind, wat een prachtige vergelijking weer.
Vriendin I. kampt ook beheurlijk met dit probleem, laat ze me weten.
‘Nahhhh, heb me toch een potje last van opvliegers!’ begint ze ons app gesprek. ‘Maar ik zeg gewoon steeds dat ik denk dat ik griep krijg.’
Vol-le-dig in denial! ‘Nee meid’, help ik haar uit de droom. ‘Je wordt gewoon oud.’
‘Oh.’
‘Ja, o-u-d. Ik heb het ook steeds warm en dan weer ijskoud. Mja, bij mij komt het door de chemokuur. Ik schuif gewoon alle kwaaltjes daar op af. Hoofdpijn, opvliegers, het uitblijven van de menstruatie. Hoppa, chemokuur. Zijn echt bijwerkingen, hoor!’
‘Ja daag, dat telt niet. Oud word je!’ Discussie gesloten.
Ja ach, hoe je het wendt of keert, ook al vinden mijn 40-something vriendinnen en ik dat we nog heerlijk met de tijd meegaan met onze leuke jurkjes en stoere sneakers, er komt toch elk jaar een jaartje bij. En gelukkig maar! En de menopauze hoort nu eenmaal bij het ouder worden, inclusief hinderlijke kwaaltjes, maar laten die maar gauw over zijn. In ieder geval klinken we tot die tijd de glazen en doen we een toast op het leven én op de overgang!
