Hoe een sabbatical leidde tot een enkele reis Denpasar

Vlakbij het culturele en culinaire hart van Bali, staat u op de heuvel ‘Gunung Sari’. U kijkt uit over de rijstvelden. Ver zijn het hectische stadsleven en het drukke strand. In Villa Sabandari enkel de geluiden van een tropische avond en vage klanken van de gamelan. De zon gaat onder in een zee van ruisend groen. De tuin van het kleinschalige hotel in Ubud is feeëriek verlicht. De avondlucht vol floraal parfum. Had u zoiets in gedachten voor uw volgende vakantie?

Van deze omschrijving op de homepage van Villa Sabandari op internet, zou je al bijna direct op zoek gaan naar vliegtickets en een paar weekjes weg boeken om te kunnen ontsnappen aan de drukte van het dagelijks leven. Wij spraken Dirk Weemaes, die er samen met zijn vrouw Saar de scepter zwaait, over hun besluit om België te verlaten en op Bali te gaan ondernemen.

SABBATICAL
In 2007 nam Dirk de beslissing om zijn aandelen in het bedrijf, een tapijtweverij waar hij mede-eigenaar van was, te verkopen. Een moeilijk doch onvermijdelijk besluit gezien de problemen die hij had met zijn gezondheid maar ook met zijn toenmalige zakenpartner.
Voor het eerst in 30 jaar was hij werkloos. Hij besloot een sabbatical te nemen. De eerste weken waren heerlijk en voelden als een lange vakantie. Weer tot bezinning komen, lezen, in de tuin werken, lang uitgestelde klusjes opknappen, fietsen. Alle tijd van de wereld.
“Maar geen fysieke activiteit, want dan slaat de rug tilt en moeten de krukken uit de kast en de dosissen Perdolan, Diclofenac en Zantac opgedreven.” Dat het weer in België niet het mooiste is, was een minpunt maar leek geen onoverkomelijk probleem. Zo was er immers nog meer tijd voor herbezinning en het lezen van boeken. “Na een week of zes ben je zo zen als een Tibetaanse monnik en komt dat lezen je ook stilaan de strot uit. Ik moest maar weer eens wat gaan doen.” Maar wat, dat was de grote vraag. Hoewel zijn expertise lag in het bedrijfsleven wilde hij daar niets meer mee te maken hebben. “Ik had gezien wat dat met een mens doet en dat hoefde niet meer. Op m’n 53ste, na 20 jaar zelfstandig te zijn geweest opnieuw voor een baas werken  of studeren terwijl mijn korte termijn geheugen ook zijn beste heeft gehad, leek me ook geen optie.”

Na een week of zes ben je zo zen als een Tibetaanse monnik en komt dat lezen je ook stilaan de strot uit.

VILLA SABANDARI
In 1996 bezocht hij met zijn gezin een klein dorpje op het Molukse eiland Ambon, waar zijn schoonouders vandaan komen. Het idee ontstond om zijn ervaring op het gebied van import en export in te zetten om de leefomstandigheden van de familie daar te verbeteren. Al sinds de VOC-tijd zijn specerijen een extra inkomstenbron voor de lokale bevolking. “En toen had ik het. Ik zou een Fair Trade initiatief kunnen opzetten, de specerijen tegen een eerlijke prijs kopen en ze dan direct verkopen aan de eindverbruiker, zonder dat de tussenhandel nodig was. Die maakte immers de grote winsten en die winsten kon ik aan de telers laten wanneer ik het zelf zou doen.” Omdat hij geen kennis had van specerijen noch van de wereld van fair trade, begon hij, gedreven door motivatie, met research naar deze onderwerpen. Tot die ene dag dat Saar iets voorbij zag komen op internet. “Een klein hotel te koop op Bali. Niet zo ver van Ubud, het Balinese centrum van kunst en cultuur. Het zag er fantastisch uit en de prijs viel mee. Saar zou haar opleidingen (waaronder die van schoonheidsspecialist en gespecialiseerde voetverzorging) in praktijk kunnen brengen, ik kon de boel ‘managen’ en mij van daaruit bezig houden met mijn Fair Trade project.”
Uiteindelijk werd het niet dat hotel maar een privé-villa in Ubud die ze transformeerden tot een boutique hotel met zes kamers, Villa Sabandari.

Dirk en Saar streven ernaar om een intieme sfeer te creëren met een persoonlijke en flexibele service en voldoende privacy voor de gasten. Om die redenen ontvangen zij geen gezinnen met kinderen. De ruime kamers kijken uit op de tropische tuin, het zwembad of de rijstvelden. Aan alles is gedacht, dus ook aan de inwendige mens. Overdag kan er vrijwel de hele dag door gegeten worden. Het dagelijks wisselende ontbijt wordt geserveerd waar en wanneer je dat wenst, dus ook op de kamer of het privé-balkon. In de middag kunnen er kleine gerechten worden besteld van de snackkaart en tussen 16.00 en 17.00 is er een gratis Afternoon Tea.
Voor wie zich, ondanks de rustige omgeving,  nog steeds niet als herboren voelt, is een bezoek aan de beautysalon of de massagesalon met openluchtdouche en een bad van natuursteen een uitkomst.

PLUK DE DAG
Dirk is dag in, dag uit bezig met het draaiende houden van Villa Sabandari. Saar verblijft tegenwoordig de meeste tijd van het jaar in België wegens gezondheidsproblemen. “Natuurlijk mis ik haar, de familie, de kinderen en de kleinkinderen. Er komt wel regelmatig bezoek vanuit Nederland en België.” Ondanks zijn drukke bestaan is zeker ruimte om te genieten. “Op Bali zijn de dagen eigenlijk allemaal gelijk. Ik heb mijn bezigheid en kan genieten van het klimaat en het contact met de gasten.”

Ver vooruitkijken doet Dirk liever niet. “Terugblikkend op de afgelopen tien jaar, en de onverwachte wendingen die ons leven heeft gekend in die periode, lijkt het me beter om niet teveel over de toekomst na te denken en te proberen van elke dag het beste te maken.”

Villa Sabandari, Jalan Pura Gunung Sari 4 Peliatan, Ubud, Bali – Indonesië.
www. sabandari.com
www.facebook.com/villa.sabandari

Laat een bericht achter

Navigeer